Ο εχθρός
αμείλικτος φονιάς
Δεν ξεχωρίζει
Δεν λυπάται
Δεν τον διώχνουν
προσευχές
Δεν τον λυγίζουν
παρακάλια
Αόρατος
Ακούραστος
Χτυπά
Ψυχές και σώματα
Αφήνει πίσω του
του φόβου
την αποφορά
Αρνείται η ψυχή
να ανασάνει
στου φόβου τα δεσμά
μήπως πιαστεί
Απ’ τα σκοτάδια
του ψεύτη νού
μία φωνή
παράφωνα
φωναζει
“Ο άνθρωπος
που στην πανώλη
χάνεται,
γίνεται ακόμα
ένας αριθμός”
Αυτό πονάει
Πονάει
Πονάει
Κλάψε άνθρωπε
Αυτό φοβάσαι
Κι αν είναι το κορμί
χώμα να γίνει
Να μην αφήσεις
την ψυχή
να υποκλιθεί
σε απατηλές
περαστικές φοβέρες
που πλανούνται
στον αέρα
και χάνονται
στο φύσημα ενός βοριά
Αγλαΐα Κεφαλά
Θεσσαλονίκη
18 /2/2020
