Να περπατάς
Με ένα χέρι,με ένα πόδι
Με τα μάτια σου
να ατενίζουν
γαλάζιους ορίζοντες
Παιδί να γίνεσαι
που σκαρφαλώνει
σε ένα άσπρο σύννεφο,
όμοιο με το φτερωτό άλογο
του χθεσινοβραδινού
παραμυθιού
Κραδαίνοντας κάθε αυγή
ένα ξύλινο σπαθί
Πετώντας προς τον ήλιο
να σκοτώνεις τον Φόβο
Τον κακό δράκο
που κρύβεται στο σκοτάδι
και τρέφεται με όνειρα
Να γιορτάζεις
για κάθε νίκη σου
κάνοντας μία βόλτα
στα αστέρια την νύχτα
Με φαντασία παιδιού
που οδηγεί τον ζωγραφιστό
πύραυλό του στην σελήνη
Κι όταν ο πόνος
σου θυμίζει
πως το κορμί σου
το διεκδικεί ο χρόνος,
να περπατάς ξανά.
Με ένα χέρι, με ένα πόδι
με την ψυχή να περπατάς
Ως να τελειώσει
ο δρόμος σου
Αγλαΐα Κεφαλά
5/8/2020
Εν πλω 