Μέσα στο μυαλό μου
έφτιαξα έναν κόσμο
κρυμμένο από από την
σκληρότητα της απατηλής
πραγματικότητας
Εκεί ο ήλιος λάμπει πάντα
Φωτίζει χρώματα αμόλυντα
από την θόλωση της ψευτιάς,
της μικροπρέπειας, της κακίας
Συχνά καταφεύγω, δραπέτης
από την φυλακή μου
στον κρυφό μου κόσμο
για να βρώ ξανά εκείνο
το ξένοιαστο παιδί
Κυλιέμαι ξανά στο πράσινο
της ανέφελης αθωότητας
Ξεπλένω την σκοτεινιά
από τις σκέψεις μου
σε μία παραμυθένια λίμνη
Παίζω κυνηγητό με χρωματιστά
παιδικά όνειρα, ανάλαφρα
Στολίζω την ψυχή μου
με λουλούδια σαν αυτά
που είχα ζωγραφίσει
στο πρώτο παιδικό μου
τετράδιο που εωδίαζαν
στον παιδικό νού σαν αληθινά
Γεννιέμαι ξανά από την αρχή
Αγαπώντας ότι έζησα
Ότι είναι ζήσω
Μα πάντα δραπέτης
στον κόσμο της ανάλαφρης
της καθάριας παιδικής μου
πραγματικότητας
@Αγλαΐα Λαΐδα Κεφαλά
30/9/2019